«τίποτε δεν είναι πιο επικίνδυνο από την προσπάθεια ενός πολιτικού κατεστημένου να υπαγορεύσει την αλήθεια.» ΜιchelFoucault
Εδώ και ολίγους μήνες στο χώρο της Ε.Ε.Μ. δημιουργήθικε ένας νέος πολιτικός φορέας: το Κόμμα της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας για το Μέλλον (ΜΕGΑ). Οι ιδρυτές του, υπερασπίζονται την ιστορική του αναγκαιότητα. Ποια είναι η πραγματικότητα πάνω σε αυτό;
Κατά την δική μου ταπεινή άποψη, σήμερα ζούμε σε μία ρευστή κατάσταση, ενός γοργά μεταλλασσόμενου και αντιφατικού κόσμου. Ο οικονομικός μετασχηματισμός και η πολιτική εξέλιξη τα τελευταία 20 χρόνια, δεν έχουν συγκεκριμένη, θετική σε στρατηγική κατεύθυνση για εμάς. Ο τόπος οδηγείται σε γρήγορη γήρανση, που μας βγάζει σε οικονομική και κοινωνική στασιμότητα. Για να αποφύγουμε την κάθε αρνητική συνεπεία χρειάζεται να γνωρίζουμε πια είναι η κινητήρα δύναμη του τόπου μας, να εκτιμήσομε σωστά την αναγκαιότητα της ανάπτυξης της οικονομίας και της ενότητας, να τα αξιοποιήσουμε.
Είναι γνωστό πως η διασφάλιση της ενότητας δεν είναι τόσο εύκολη υπόθεση, όσο η επιθυμία γι’ αυτήν. Στην πρώτη γραμμή ως τώρα δεν κατορθώσαμε να εξασφαλίσομε την ενότητα. Πιθανόν γιατί δεν είχαμε ξεκάθαρο τι είναι η ενότητα και πως πραγματοποιείται. Ίσως δεν καταλάβαμε πως η ενότητα μπορεί να πραγματοποιηθεί όταν ο κάθε Έλληνας βορειοηπειρώτης θα θεωρήσει το εαυτό του Έλληνα βορειοηπειρώτη από πολιτική άποψη, όχι μόνον ως πολιτιστική η γλωσσική ταυτότητα. Η κάθε προσπάθεια να πετύχομε την ενότητα όχι με την πίστη αλλά με το συμφέρον, μας οδήγησε στην εικόνα μίας ακρωτηριασμένης μειονότητας, σε σημείο που αμφιβάλω αν μπορεί να μιλάμε για μία και πραγματική μειονότητα.
Οι περιορισμοί της πολιτικής ελευθερίας και η καταπάτηση των μειονοτικών δικαιωμάτων δεν μπορούν να συνεχιστούν στο πλαίσιο ενός διαρκώς διευρυμένου κοινωνικού και οικονομικού πλουραλισμού. Αυτό μας οδήγησε σήμερα σε μία σοβαρή πολιτική κρίση. Για να ξεπεράσομε την κρίση αυτή, πρέπει να πετύχομε την κινητοποίηση των κοινωνικών δυνάμεων στις πιέσεις των οποίων κανένα καθεστώς όσο καταπιεστικό και αν είναι δεν μπορεί να αντέξει.
Το κάστρο της αποκλειστικής εκπροσώπησης του βόρειο ηπειρωτικού ελληνισμού είναι πλέον φανερό, φτιαγμένο λιγότερο από πράξη και περισσότερο από λόγια και ίντριγκα, πράγμα που μας οδήγησε σε εμφύλιο σπαραγμό. Η αποκλειστικότητα τις Ομόνοιας και ως προέκταση του ΚΕΑΔ, τώρα είναι μάλλον μια μακρινή ανάμνηση παρά ένας τίτλος που της ανήκει δικαιωματικά. Το γεγονός της ίδρυσης του ΜΕGΑ θα οδηγήσει αναπόφευκτα στη διαμόρφωση μιας διαφορετικής αντίληψης για τον κόσμο. Στον χώρο μας έχει αρχίσει να διαμορφώνεται είδη ένα ισχυρό ρεύμα, μία άλλη άποψη, που υποστηρίζει μια πραγματική ρήξη με το παρελθόν.
Οι νεαροί διανοούμενοι της ιδρυτικής ομάδας, δείχνουν αποφασισμένοι να αλλάξουν το πρόσωπο της Ε.Ε.Μ. Και αυτό φένετε πως το έχουν ξεκάθαρο: το πρόσωπο της, αλλάζει με τον πολιτικό της εκφραστή. Το ΜΕGΑ οικοδομίτε πάνω σε εθνική ελληνική βάση. Ιδεολογία του, η προστασία των ατομικών και ελληνικών μειονοτικών δικαιωμάτων σύμφωνα με τους διεθνείς οργανισμούς και το διεθνές δίκαιο. Βασική του αρχή, να αναπτύσσομε ισχύ με την τήρηση των δημοκρατικών αρχών. Ξεκαθαρίζει πως έχομε ανάγκη από μια αρχιτεκτονική προσπάθεια για την επίλυση των προβλημάτων της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας με σειρά προτεραιοτήτων και κεντρικό στρατηγικό μέτωπο.
Η γενιά του ΜΕGΑ είναι η γενιά πολιτικής ωρίμασης, η οποία ωρίμασε την περίοδο των πραγματιστικών οικονομικών μεταρρυθμίσεων , και πιθανόν να είναι περισσότερο διατεθειμένη για οικονομική μετεξέλιξη. Πιστεύει πως η έξοδος προς ένα καλύτερο μέλλον δεν ανήκει στο εγώ, αλλά μόνον στο εμείς. Ψάχνει, βασίζετε και απευθύνετε σε δεξαμενές σκέψεις. Επιδιώκει να εντάξει στους κόλπους της ηγεσίας του πιθανόν απόφοιτους δυτικών πανεπιστημίων (Ελληνικών και όχι μόνο), επιχειρηματίες με ένα πραγματικό προσανατολισμό, που θα διακατέχονται από την κοινή επιθυμία να αναβαθμίσουν το χώρο μας. Τελικός προορισμός της όποιας προσπάθειας να είναι η ανάπτυξη και η προώθηση μιας διαφορετικής, νεότερης και ανοιχτόμυαλης πολιτικής ελίτ. Στοχεύει να οργανώσουμε προγράμματα με νέους φιλόδοξους για την πολιτική και την οικονομία, γιατί είναι εκατοντάδες οι νέοι που εξοικειώθηκαν με το ελληνικό δημοκρατικό σύστημα, και είναι πραγματικές δεξαμενές σκέψης. Η προσέγγισή τους θα έχει σημαντικότατα ευεργετικά αποτελέσματα για τον τόπο μας.
Οι μεταρρυθμιστές της νέας πολιτικής, τολμούν και προσδιοκούν να αντιπροσωπεύουν μια «κρίσιμη μάζα», για να μπορέσει να πραγματοποιήσει μια ψυχολογική ρήξη με το παρελθόν. Είναι σχεδόν απίθανο η επόμενη γενιά που θα αναλάβει την ηγεσία του ΜΕGΑ να αποτελεί δημιούργημα οποιουδήποτε μηχανισμού.
Για να πετύχει το ΜΕGΑ πρέπει με υπομονή, να διατηρήσει ανοιχτή σχέση με τους δικούς μας ανθρώπους στην Ελλάδα, (αδελφότητες και άλλους), με προοπτική μιας ολοένα ευρύτερης και βαθύτερης σχέσης, ενώ παράλληλα να φροντίζει με επιμονή για τη διαμόρφωση και την ενίσχυση εκείνου του περιβάλλοντος που θα αποθαρρύνει όποιες προσπάθειες κάνουν κάποιοι, να γυρίσουν πίσω το ρολόι της Ε.Ε.Μ. Το κόμμα ΜΕGΑ ζητάει να συμβάλουν με τον τρόπο τους όλοι, πολιτικοί, δημοσιογράφοι, συγγραφείς, άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών, να ενωθούν ενάντια την υπάρχουσα κατάσταση.
Η σημερινή κατάσταση θέτει το ερώτημα προς κάθε υπεύθυνα σκεπτόμενο βόρειο ηπειρώτη: Το σημαντικότερο για την δική μας ιστορία είναι να διατηρήσουμε την υπάρχουσα ηγετική ομάδα και τα προνόμιά της, η η κατάρρευση της μειονότητας;
Νομίζω πως ο αμοραλισμός της νυν ηγετικής ομάδας, έχει ξεπεράσει τα όρια. Η προσπάθεια μερικών να παίξουν το χαρτί του αντιμπερισισμού, δεν λειτουργεί σε καμία περίπτωση ως ενοποιητική δύναμη σε αυτή τη φάση, διότι δεν το ασπάζεται η πλειοψηφία των Ελλήνων. Γνωρίζουν όλοι τώρα τις συμμαχίες των τελευταίων χρόνων: την επταετία της σοσιαλιστικής συνεργασίας και την τετραετία της δημοκρατικής συνεργασίας που σύναψε η ηγετική ομάδα και ποια τα αποτελέσματα που αποκομίσαμε για τα εθνικά μας θέματα. Οι απόψεις αυτές είναι εργαλεία του σκοπού τους, πάνε να τις μετατρέψουν σε θέση ιδεολογικής άμυνας. Η έκστρατεία τους με μαύρη προπαγάνδα, που δυστυχώς ακόμη βρίσκει έδαφος σε αρκετούς αφελής μας συμπατριώτες, κρίβει τις «ύπουλες συνωμοσίες» τους. Οι διαδόσεις, πως το κόμμα ΜΕGΑ είναι δημιούργημα Μπερίσια, δεν είναι τίποτα άλλο εκτός του φύλλο συκιάς που πάνε κάποιοι να καλύψουν τη γύμνια τους. Η εφαρμογή από την παρέα αυτή την στιγμή της πολιτικής της ισχύος και της επιθετικότητας, εκτιμώ θα την οδηγήσει σε σίγουρη ήτα γιατί κάνει αδέξιους χειρισμούς στην όλη της πολιτική.
Η αντίληψη ότι στη μειονότητα υπάρχει μόνο μια δύναμη που «μετράει», και συνεπώς οι άλλοι πρέπει να προσαρμοστούν στις επιλογές της, επισπεύδει τις εξελίξεις για τον τερματισμό αυτής της αντίληψης. Η εποχή της «υπέροχης απομόνωσης» κατά την οποία ο ένας επεμβαίνει αποκλειστικά και επιλεκτικά για κάθε θέμα και άτομο σε Αλβανία και Ελλάδα, τελείωσε. Τελείωσε, γιατί έβαλε προτεραιότητα την παρέα και το συμφέρον της. Εφαρμόστηκε στην πράξη σκληρά και απάνθρωπα, με τεράστιες αρνητικές συνέπειες. Ψαλίδισε τις όποιες φιλοδοξίες των άλλων και δεν ασχολήθηκε με τα μεγάλα προβλήματα του τόπου. Αυτό μας οδήγησε στο συνεχή ακρωτηριασμό της Ομόνοιας, στην αύξηση του δημοκρατικού ελλείμματος στο χώρο μας.
Νομίζω πως τώρα περισσότερο από κάθε άλλη φορά, στην κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε, χρειάζεται να αποφύγουμε τον εγωκεντρισμό που καλλιέργησε η πολιτική μας τάξη και να περάσουμε στη συλλογική απόφαση των πραγμάτων. Όλοι οι παράγοντες του τόπου μας να συμβάλουν σε αυτή την μετάλλαξη. Να ξέρομε πιο είναι το μέλλον μας για να πάμε προς τα εκεί. Να ενώσομε τις δυνάμεις στη ρευστή και επικίνδυνη ιστορική φάση στην οποία βρίσκεται ο τόπος μας. Να κάνουμε μια ριζική αναθεώρηση των βασικών αξόνων της πολιτικής μας. Η προσπάθεια νομίζω θα μείνει ανολοκλήρωτη αν η Αθήνα συνεχίσει να αποστρέφεται την Ε.Ε.Μ. , και αν δεν συνειδητοποιήσουμε όλοι μας ότι η διαδικασία επαναπροσδιορισμού είναι αναγκαστική για όλους μας.
